Niepodległość KATALONII
● Konflikt OSŁA z BYKIEM
● Dwa monologi zamiast dialogu


Hiszpanie i Katalończycy są dumnymi narodami, dlatego jakiekolwiek ustępstwo oznaczałoby porażkę strony ustępującej. Konflikt hiszpańsko-kataloński przypomina dwa pociągi pędzące naprzeciw jednym torem. Jeśli w porę nie znajdzie się neutralny mediator, może dojść do frontalnego zderzenia. Unia Europejska umywa ręce, bo nie chce mieszać się w wewnętrzne sprawy Hiszpanii, uwielbia za to mieszać się nasze, polskie. Świat milczy, choć nieoficjalnie większość krajów popiera Hiszpanię, bo tak nakazuje poprawność polityczna. Jedyną bazą, na której buduje swoją pozycję rząd kataloński, są obywatele.

Od XVII w. Katalończycy nie raz zrywali się do walk o swoją niepodległość. Na przemian przyznawano im i odbierano autonomię, zakazywano używania języka ojczystego, symboli narodowych, nazywania siebie narodem, pozwalano zaś określać się narodowością pochodzenia katalońskiego; dzielono ich terytorium niczym tort między Francję i Hiszpanię. Z czasem konflikt katalońsko-hiszpański przeniósł się na płaszczyznę społeczną i kulturową.

Z biegiem lat Katalonia stała się jednym z pionierów industrializacji w Europie, znów zaczęły narastać tendencje autonomistyczne; przywrócono język kataloński, zapoczątkowano szereg inwestycji infrastrukturalnych. W końcu Hiszpanie zgodzili się przyznać Katalonii autonomię w ramach republiki. Dziś Katalonia odprowadza największe podatki do kasy państwowej, ale z budżetu dostaje niewiele. Cierpi na tym infrastruktura, szkolnictwo, badania naukowe, wdrażanie nowoczesnych technologii... Nic dziwnego, że w społeczności katalońskiej narasta bunt.

W tym miejscu przywołam Proroctwo MM „Do Narodów Starej Europy”, m.in. Hiszpanii; wnioski wyciągnijcie sami:

»Nastał czas, w którym przeszłość ukazuje się jako obraz waszej teraźniejszości. To, co wnieśliście do świata, teraz do was powraca. Rany, jakie zadaliście temu światu, zadaliście sobie samym. Prowadziliście nieskończoną liczbę wojen i wiele wojen toczących się dzisiaj na Ziemi jest kontynuacją tamtych krwawych działań… Waszym zadaniem jest zwrócić ojczyznę tym, którzy ją stracili. Jeśli pójdziecie za tym apelem, powstrzymacie burze, które grożą wam ze strony tych narodów. Lecz jeśli za nim nie pójdziecie, ruszą na was tłumy, abyście dostali zasłużoną nauczkę. Macie na to ściśle wyznaczony czas. Wykorzystajcie go właściwie!« (za H.K., „2012. Początek końca czy radość początku”, wersja elektroniczna str. 191–196)


ZRYWY niepodległościowe wg Tzolkin

● 6 października 1934 r. – kin 1 P, 1 SMOK w portalu – PRAWO do ziemi PRZODKÓW:
Ówczesny prezydent Katalonii proklamował powstanie Republiki Katalońskiej jako państwa, co spotkało się z represjami ze strony Madrytu.

● Styczeń 2013 – SIÓDMY miesiąc uwalniania od cudzych ciężarów:
Parlament Katalonii przyjął deklarację suwerenności, która uważana jest za pierwszy krok do przeprowadzenia referendum dotyczącego niepodległości.

● Listopad 2015 – CZWARTY miesiąc wizji celu i strategii:
Parlament kataloński uchwalił deklarację niepodległości, w myśl której parlament w Barcelonie uznano za „jedyny nośnik suwerenności narodowej” oraz zapowiedziano w ciągu 1,5 roku „demokratyczne, systematyczne i pokojowe odłączanie się od państwa hiszpańskiego”, czyli proklamowanie republiki. Wypowiedziane zostało zarazem posłuszeństwo „wszelkim instytucjom państwa hiszpańskiego”, w tym trybunałowi konstytucyjnemu. Rząd Hiszpanii zignorował „zagrożenie”.

● 1 października 2017 – kin 131 C, 1 MAŁPA w pępku Tzolkin – IMPULS NIEUSTRASZONOŚCI:□ W Katalonii przeprowadzono referendum niepodległościowe, wbrew Madrytowi. □ Znak: Ruchy pronarodowe stały się faktem.

● 27 października 2017 r. – kin 157, 1 ZIEMIA – WSPÓLNOTA, ojczyzna, siła nawigacji: □ Lokalny parlament proklamował Republikę Katalonii; w odpowiedzi Madryt zarządził odwołanie miejscowego rządu i rozwiązanie parlamentu katalońskiego.

Przypominam, że siła sprawcza liczby 1 wnosi do świata impulsy twórcze płynące bezpośrednio z Uniwersalnego Źródła; zapowiada, że to co przyciągnie szczególną uwagę w tym dniu, będzie miało ciąg dalszy. Nie wiadomo, jak zakończy się konflikt. Jednak Hiszpania, zamiast wdrażać art. 155 konstytucji (pierwszy raz od czasów gen. Franco), powinna podjąć dialog, aby zapobiec wojnie domowej. Szczęściem w nieszczęściu jest to, że w przeciwieństwie do Basków Katalończycy nie utworzyli tajnych bojówek terrorystycznych.


MOWA symboli narodowych

Symbolem Hiszpanów jest temperamentny i porywczy BYK. Symbolem Katalończyków jest mądry i spokojny OSIOŁ, uparcie dążący do celu.



Opracowanie: Hanna Kotwicka
Data publikacji: 28.10.2017